Deze afgelopen twee weken hebben een aantal hoogtepunten gebracht. Ik voelde me tot afgelopen zondag nog steeds goed en dus heb ik de fiets maar weer eens gepakt. Ja ja, mijn eerste ritje op de fiets sinds een half jaar. De spieren in mijn benen zijn erg slap en dat voelde ik wel, maar het was lekker om weer op de fiets te stappen ook al was het nog maar voor een klein stukje.

Sinds afgelopen zondag ben ik verkouden en dat in combinatie met de impact van kuur nr. 5 maakte dat ik weer een paar dagen in bed doorgebracht heb. Maar gisteren ben ik daar weer uitgestapt voor het volgende hoogtepunt. Gisteren zouden mijn foto’s opgehangen worden op mijn werk. En ook al voelde ik me niet helemaal lekker, dit was natuurlijk te leuk om te missen. Ik was niet meer op mijn werk geweest sinds een half jaar, dus het zou ook leuk zijn om mijn collega’s weer te zien. Ook was ik toe aan nieuw leesvoer en wilde het bezoek aan mijn werk combineren met een bezoekje aan de bibliotheek. Nadat ik me aangekleed had was ik eigenlijk al zo moe dat ik me af vroeg hoe ik het zou moeten gaan redden om naar mijn werk te gaan, maar zoals gezegd dit was te leuk om te missen. Ik ben richting tram gelopen voor het volgende hoogtepunt: een ritje met de tram. Tot een paar weken geleden ging ik alleen naar het ziekenhuis en dan werd ik meestal gebracht en soms nam ik een taxi. De afgelopen weken heb ik alleen hier in de buurt wat boodschappen gedaan en ook mijn moeder woont op loopafstand. Maar nu ging ik alleen op stap en het ging goed.

Het zien van mijn collega’s was leuk. Omdat ik niet meer zo kortademig ben kan ik gewoon kletsen met iedereen. Ik kreeg en passant nog het aanbod om te rijden op het paard van een collega en dat ga ik zeker aannemen. Ook heb ik kennisgemaakt met een aantal nieuwe collega’s. Het was zo leuk dat ik veel langer gebleven ben dan ik vooraf gedacht had.
Aangenaam verrast werd ik door de foto’s. Voor drie kleinere kamers zijn drie van mijn foto’s op doek geprint en ze waren mooier dan ik gedacht had. Ik was echt onder de indruk van mijn eigen werk. Ik zou ze zelf ook zo hier aan de muur hangen.
Er zijn ook drie foto’s uitgekozen die in een vergaderruimte komen te hangen en die zijn zo groot dat ze een hele wand vullen. Helaas waren ze wat uitgelopen en waren ze nog bezig met het ophangen toen ik wegging. Dat betekent dat ik binnenkort weer terug moet om alle foto’s op hun plek te zien hangen. En wie zeker wil weten dat het ezeltje inderdaad door mij op de foto gezet is, klik hier voor het origineel.

Ik ben heel trots dat mijn foto’s goed genoeg gevonden worden om als wanddecoratie op mijn werk te fungeren. Ook vind ik het idee dat deze foto’s er straks nog hangen als ik er niet meer ben een tof idee. Zo blijf ik nog wat langer rondhangen.