Vakantie betekent voor mij altijd grote paniek op de avond voor vertrek vanwege mijn neiging om alles op het laatste moment te doen. Deze keer wilde ik het helemaal anders gaan aanpakken en dus had ik maandag 2e Pinksterdag mijn tas al in de kamer klaargezet en was van plan om die maandag al een aantal spullen in te pakken. Het liep even anders. Mijn broer – die op dat moment op bezoek was bij mijn moeder – belde met de mededeling dat mijn moeder gevallen was en veel pijn had. Na het bezoek van de dienstdoende huisarts is ze per ambulance naar de EHBO van Leyenburg gebracht waar foto’s van haar rug, want daar zat de pijn, gemaakt werden. Mijn derde en hopelijk laatste bezoek aan een EHBO binnen twee weken. Op de foto’s was te zien dat er een breukje in een wervel zit en dus moest ze blijven. Uiteindelijk was ik maandagavond pas om half 11 thuis en toen moest ik nog eten, dus van inpakken kwam die dag helemaal niets terecht. De afgelopen dagen hebben voornamelijk in het teken gestaan van mijn moeders opname in het ziekenhuis, haar aanstaande opname in een verpleegtehuis en alles wat daaromheen geregeld moest worden. Er is iemand die als surrogaat-dochter gaat fungeren en zal zorgdragen voor de aan- en afvoer van spullen. Biekje, mijn moeders vogeltje, heeft gezelschap gekregen van de twee papegaaien van mijn buurman en geeft deze schreeuwlelijken zangles. Het kleine ventje had vanavond al het hoogste woord en lijkt het al prima naar zijn zin te hebben op zijn logeeradres. Er waren nog een hele rits telefoontjes die gepleegd moesten worden en alle levensmiddelen met beperkte houdbaarheid zijn weggegeven. Uiteraard moesten er ook bezoekjes aan het ziekenhuis gebracht worden. Het is allemaal gelukt, maar door al dit oponthoud begon ik woensdagavond pas tegen tien uur met inpakken. Ik ben kapot en geloof niet dat ik eerder zo moe op reis gegaan ben, zelfs vorige keer naar Marokko was ik minder moe van de chemotherapie dan dat ik me nu voel.

Mijn eigen koelkast heb ik met het opeten van het laatste wolkentoetje net ook ontdaan van levensmiddelen met beperkte houdbaarheid, Urgjes oppas is ook geregeld en op een aantal dingen na ben ik klaar om naar IJsland te vertrekken. De weersverwachting voor Reykjavik vertelt dat het wel droog blijft, maar met een temperatuur van rond de 10 graden. Niet echt heel warm, maar dat doet de naam van dit eiland al vermoeden. Ik ben vooral blij dat er weinig regen verwacht wordt, want dat is voor het fotograferen wel zo prettig. Nog een paar uurtjes slapen, dan nog de laatste dingen regelen en inpakken en dan kan ik op weg. Na de afgelopen weken met weer heel veel ziekenhuis ben ik nog meer toe aan vakantie en ik ben vast van plan er ondanks alles ontzettend van te gaan genieten, heel veel mooie foto’s te gaan maken en weer nieuwe dingen over fotografie leren. O ja en niet te vergeten hopelijk ook een fantastische rit te paard, papegaaiduikers en walvissen. Ik ga er nu alvast van dromen.