De afgelopen twee weken heb ik vooral in mijn bed doorgebracht. De botox heeft helaas niet het gewenste resultaat opgeleverd en ik krijg nog steeds niet veel voedsel binnen. Resultaat daarvan is dat ik ondertussen meer dan 10 kilo afgevallen ben en dat loopt nog verder op omdat ik nog steeds afval. Vandaag heb ik gehoord dat de maag-, darm- en leverarts een stent wil gaan plaatsen. Na wat surfen op het internet weet ik niet of ik daar heel erg blij mee moet zijn. Misschien moet ik maar even afwachten wat de arts daarover verteld voordat ik een conclusie trek. Het plaatsen van deze stent zal op korte termijn plaats gaan vinden.
Komende woensdag wordt hopelijk de katheter van mijn rechternier naar de blaas geplaatst. Dit zal onder volledige narcose plaatsvinden en daar ben ik wel blij om, want dat porren in je nieren is erg pijnlijk. Daarnaast zouden ze de gezakte katheter die van de linkernier naar de blaas loopt weer op z’n plek zetten. Nu is dokter Van Plan één van de artsen die dit volgens de plannen zal gaan uitvoeren, dus wat het uiteindelijke resultaat zal zijn wordt nog spannend. Met dokter Van Plan weet je het tenslotte maar nooit.

Afgelopen vrijdag uitgebreid met mijn eigen oncoloog gesproken over wat er de afgelopen weken gebeurd is. Hij heeft me weer helemaal bijgepraat en ik sta er niet best voor. Als we niets doen dan hou ik dit misschien nog een paar maanden vol. Nu zijn er ondertussen een aantal dingen in gang gezet, maar wat het resultaat zal zijn van alle inspanningen? Het kan alle kanten op. Na het oplossen van de problemen met de nieren en slokdarm kan er besloten worden om de chemo te gaan starten, maar het resultaat zou ook zomaar kunnen zijn dat er helemaal geen chemo meer komt. Wat de chemo zal gaan doen is daarbij ook niet te voorspellen. Het was daarom de afgelopen weken niet eenvoudig om optimistisch te blijven. Ik hou er sterk rekening mee dat Costa Rica mijn laatste reis en afgelopen Oud en Nieuw mijn laatste jaarwisseling geweest is. Zoals mijn arts vrijdag zei, ik sta met mijn rug tegen de muur. Ik ben nog niet zo ver om op te geven, maar het komt nu wel heel dichtbij. De komende weken worden spannend. Gaat de stent er voor zorgen dat ik meer voedsel binnen krijg en daardoor weer wat sterker word? Lukt het om de katheters te plaatsen en zullen mijn nieren beter gaan functioneren? Ga ik wel aan de chemo of niet? Als ik wel aan de chemo ga, volgen er vervolgens weer maanden met afwachten of deze chemo nog iets oplevert.

Het is me de afgelopen tijd niet echt gelukt om het allemaal positief te blijven bekijken. Door het gewichtsverlies voel ik me slap en heb ik weinig energie. Kwaliteit was altijd de insteek en van die kwaliteit is op dit moment veel verdwenen. De behandelingen zijn er op gericht om een stukje van die kwaliteit terug te winnen, maar ondertussen denk ik wel serieus na over hoever ik wil gaan. Wanneer is het voor mij genoeg? Hele moeilijke vragen, want ondanks alles wil ik ook nog een tijdje blijven leven, maar wanneer is leven geen leven meer? Wie het weet mag het zeggen.