Ik ben op de helft van de kuren! De chemo slaat aan!!!!!! Het was ongeveer gehalveerd en ik kan nauwelijks onder woorden brengen hoe blij ik daarmee ben.
Vorige week maandag de scan gehad en de hele week hing de uitslag als een donkere wolk boven me. Ik ben nog nooit zo bang geweest voor een uitslag als voor deze. Bij vorige keren had ik steeds de verwachting dat het allemaal mee zou vallen en dan kwam er toch weer slecht nieuws. Ik was dan ook heel bang dat ik ook vandaag weer teleurgesteld zou worden, maar dat liep gelukkig anders. Ik was ook wel heel erg toe aan goed nieuws.
Het feit dat alles kleiner geworden is, geeft hoop voor de rest van de kuren – waarvan ik de volgende morgen al weer ga starten. Als deze drie kuren al een goed resultaat geven, dan zou het mogelijk moeten zijn dat de volgende drie kuren de boel nog meer laten slinken, misschien wel helemaal doen verdwijnen. Dat zou wat zijn! Natuurlijk ga ik nog steeds dood, maar ik krijg extra tijd en dit draagt bij aan de kwaliteit van mijn leven. Ik blijf nog een tijdje rondlopen en de kans dat dat langer wordt dan die 2 à 3 jaar is groter geworden.
Om het te vieren ga ik deze week als eerste een vakantie boeken. Wilde eerst in februari een reis naar IJsland maken, maar omdat we nu al genoeg sneeuw en ijs hier hebben, heb ik besloten om in maart – na de laatste kuur – naar zonnig en warm Marokko te gaan. Het wordt een fotoreis, waarbij de reisleider een fotograaf is en er onderweg voldoende tijd zal zijn voor het maken van mooie foto’s. IJsland staat voor juni op de planning. Dit is ook een fotoreis en in juni zijn er papegaaiduikers en walvissen te spotten, wat toch ook hele mooie plaatjes zou moeten gaan opleveren.

Nu we het toch over foto’s hebben, ik ben gevraagd om foto’s te gaan maken bij een marokkaanse bruiloft. Ik ben erg vereerd dat ze me gevraagd hebben en dat ze in mij geloven. Ik heb wel getwijfeld of ik ‘t zou doen. Eigenlijk twijfelde ik er aan of ik dat wel zou kunnen, maar toen ik naar mijn vakantiefoto’s keek, zag ik er toch wel hele mooie foto’s bij zitten en verdween de twijfel over mijn eigen kunnen ook een beetje. Ik heb ook een aantal fotografie cursussen gedaan, waaronder een cursus portret- en modelfotografie, dus ik kan waarschijnlijk meer dan ik denk dat ik kan. Ik vind het nog steeds een beetje eng hoor, maar het lijkt me ontzettend leuk om te doen en om dit feest mee te mogen maken. Woensdag ga ik als kerstcadeau een flitser kopen voor de professionele uitstaling. Donderdag ga ik met mijn lieftallige model Tedje oefenen en wie weet waartoe dit verder zou kunnen leiden. Een hele nieuwe carièrre?